Aimats amics: vòli vos donar la miá gratitud per las mòstras de solidaritat que los Catalans avèm recebut del mond entièr, e fòrça mai que mai dels pòbles ocupats per marrits vesins que lutatz tanben per la vòstra desliurança. M'a fach mai que mai erós de veire coma fòrça Occitans vos sètz mostrats implicats dins la lucha catalana, segurament perque percebètz que sèm la meteissa sang. Los Catalans avèm demostrat istoricament que sèm un pòble d'armas, malgrat que los nòstres enemics, quand an vist que sabèm jónher sen e diplomacia quand cal, an cregut lo contrari, mas sèm ara mai luènh que jamai de la desbranda, perque pendent 2017 avèm aprés fòrça de la vertadièra cara de l'enemic e aiçò vòl solament dire que sèm ara fòrça mai preparats per la longa lucha que vendrà, e que vencerem. N'ajatz pas cap de dobte.
Vell cataloccitanista (des de 1979) i activista social, sindicalista 1992-2013, militant del PSAN 1980-1997 (per tant "optimista històric": GUANYAREM !!!!), i membre del CAOC; culturalment: afeccionat a la música popular (especialment al blues, blues rock, folk i chanson), a la història i l'evemerisme, al continuum ling occitanocatalà-rèticopadà-aragonès-arpità, a la fotografia i al cinema. Aquí escric sobre els comentaris que escolto, allò que veig i les meves reflexions al respecte
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada